Metroda felsefe: "BKL geçişleri o kadar uzun ki insan hayatı düşünüyor"
Büyük halka hattın (BKL) inşaasıyla birlikte Moskova metrosunda bazı geçişler kolaylaşırken, bazıları karmaşık ve uzun hale geldi. Sevastopolskaya ile Kahovskaya istasyonları arasındaki geçiş, tasarımıyla pek çok kişiyi hem şaşırtıyor, hem de sevindiriyor: Sadece birkaç basamak, bir iki dönüş ve dakikadan kısa sürede yeni hatta geçiş.
Geçtiğimiz Mayıs ayında açılan Tekstilşiki TKL ve BKL hattı arasındaki geçiş ise bunun tam tersi bir örnek. İki set merdiven, uzun bir köprü, birkaç kez yön değiştiren koridorlar, bir podyum ve bir dizi yeni basamak... Yolculuk sırasında yüksekten MCD-2’nin manzarasını izleme şansı bulunsa da, geçişin toplam uzunluğu ve karmaşıklığı yolcuları düşündürüyor. Adeta bir senfoni gibi tasarlanmış bu geçişte, geçişin zirvesi köprüden geçtiğiniz an ve sonrasında iniş başlıyor. Ancak tüm bu sürecin sonunda aklınıza gelen ilk şey yorgunluk.
Moskova, son yıllarda devasa gökdelenler, zarif köprüler ve modern otoyollar inşa etmekle övünüyor. Ancak metro hatlarındaki geçişlerin kullanıcı dostu olması gerektiği sanki unutulmuş gibi. BKL hattında toplam 19 geçişten sadece Kahovskaya rahat bir geçiş sunuyor Üstelik bu geçiş Sovyet döneminden kalma bir miras. Rijskaya gibi karmaşık labirentler veya “Prospekt Vernadskogo gibi diğer geçişlerse onlarca basamaklı yollarıyla yolcuları bezdiriyor.
Bu durum ister istemez şu soruyu akla getiriyor: Bu geçişler gerçekten yolcuların konforu için mi yoksa sembolik bir anlam taşımak için mi yapıldı? Sevastopolskaya ile Kahovskaya arasındaki geçişte neredeyse düşünmeye vakit kalmazken, Tekstilşiki geçişi adeta yolculara uzun bir meditasyon fırsatı sunuyor. Bu süreçte belki de sadece proje sahiplerine değil, tüm şehri inşa edenlere teşekkür etmek geliyor insanın içinden. Çünkü her adımda bir nevi saygı duruşunda bulunuyoruz, hem bugünkü hem de geçmişin Moskova’sına.
Sonuçta, modern Moskova metrosunda istasyonlar arası geçiş, bir yerden bir yere ulaşmak için değil, belki de bir an durup hayat üzerine düşünmek için bir fırsat sunuyor. Yolcular için bu durum hem bir çile hem de ironik bir ritüel. Kim bilir, belki de gelecekte bu karmaşık geçişlerin yerini daha basit ve insana saygılı tasarımlar alır. Ama şimdilik, geçişler bizi bir yandan düşündürürken, diğer yandan da metropol yaşamının hızını bir nebze olsun yavaşlatıyor.
(Moskviçmag dergisinden alıntıdır)
27.5.2025
Реклама