Bir Moskovalı profili: Yazar adayı
"Moskova'da, kendini "yazar" olarak tanımlayan ancak bu kimliği edebiyat dünyası tarafından henüz kabul görmeyen bir adam, sanatı uğruna her şeyi göze alır. Geçimini, eski iş bağlantıları sayesinde ara sıra aldığı, metalürji, petrol ve gaz endüstrileri hakkında belgesel senaryolar yazarak sağlar. Bu işler bazen temel ihtiyaçlarını karşılasa da çoğu zaman yetersiz kalır. Son tatilini pandemiden önce yapabilmiştir. Günlük hayatında ise scooter ve araç paylaşım hizmetlerinden bile tasarruf etmeye çalışır."
Pyotr Spokin, Moskviçmag dergisindeki yazısısında bu başkanet "tiplemesini" ele alıyor ve şöyle devam ediyor:
"Günümüz Moskova'sının popüler yazar profili, yani zengin, sosyetik ve edebiyatı bir statü aracı olarak görenler onun dünyasına oldukça uzaktır. Fantazi, Asya edebiyatı veya rahatlatıcı polisiye gibi ticari trendlerin peşinden koşmaz, Tanrının verdiği yeteneği "ucuz kurgular" yazmak için harcamayı reddeder. Amacı insanların yüreğine dokunan, içinde yaşadığımız, ideallerin asgari ücret, kredi borcu ve Bali tatilleri için satıldığı bu zamana acımasız bir cevap niteliğinde eserler vermektir.
Maddi sıkıntılar ve kendisini işine kaptırmış mimar kız arkadaşından giderek uzaklaşan ilişkisi, onu giderek daha fazla yalnızlaştırır. Yaratıcı bir kaçış ve ilham arayışıyla, Moskova dışındaki yazlık evine çekilir. Burada, gençliğinde bir buçuk yıl geçirdiği işgal evlerden esinlenerek, çağdaş işgalçileri (squat) anlatan deneysel bir novella yazmaya koyuluyor. Kendisini Puşkin'in üretken dönemi olarak bilinen Boldino Sonbaharı'ndaki haline benzetse de, metalürji senaryosu üzerinde yapması gereken revizyonlar yüzünden yaratıcılık süreci sürekli bölünür.
Kırklı yaşlara yaklaştığını fark ettiği bir anda, hayatını gözden geçirir: ne ailesi, ne parasal güvencesi, ne de edebiyat dünyasında bir yeri vardır. Tüm bu olumsuzluklara rağmen, novellasını üç gün gibi kısa bir sürede tamamlar ve umutla tüm önemli edebiyat dergilerine gönderir. Ancak geri dönüşler, çoğunlukla standart, nazik retlerden ibarettir. Bu hayal kırıklığının ardından, eserini bir çevrimiçi platformda ücretsiz olarak yayınlamaya karar verir. Amacı artık para kazanmak değil, sadece okunmaktır. Ne yazık ki, okuyuculardan gelen yorumlar, yazar adayını stil eksikliği ve ikinci sınıf fikirlerle suçlar, son derece sert ve yıkıcı eleştirilerle doludur.
Tüm bu hayal kırıklıklarının ardından, yazdığı novellayla birlikte platformdaki hesabını silmeye karar verir. Dünya, onun söylemek istediklerini duymaya hazır değildir. Bu sırada, büyük bir metalürji şirketinden gelen düzenli bir iş teklifini kabul eder. Artık yazarak değil, sıradan bir işte çalışarak geçinecektir. Yine de içindeki edebiyat aşkı tamamen sönmemiştir; belki on ya da yirmi yıl sonra, anlayışlı bir okuyucu kitlesi bulacağı günü hayal eder. O gün gelene kadar, "değişen dünyaya uymak" için eğilmek zorunda olduğunu kabullenir. İlk maaşını aldığında, kırkıncı yaş gününü dostlarıyla birlikte, artık bir "dilenci" olmadığını gösterebileceği bir mekanda kutlamanın hayalini kurarak uykuya dalar."
4.10.2025
Реклама