'Bilge adam'a hüzünlü veda: Metin Münir'i kaybettik...
"Hayat, öyle görünmese de, rehbersiz yapılan bir yolculuktur. Ve gene öyle görünmese de, hürüz. Yapılabilecek bir çok seçim, yaşanabilecek bir çok hayat var. Seçim yapmıyor olmak, seçenek olmadığı anlamına gelmez. Boyun eğmek de mümkündür, dik başlı olmak da. Hayatı sessizce katlanılan bir ıstırap halinde yaşamak zorunda değiliz."
Bir dönem TürkRus.Com yazarları arasında da yer alan ünlü gazeteci yazar Metin Münir'i 79 yaşında kaybettik. Kıbrıslı aydın Metin Münir Lefkoşa'da hayatını kaybetti. Öğle saatlerinde Gine Ozanköy’deki evinde rahatsızlanan Metin Münir, ambulansa hastaneye kaldırıldı. Münir, Lefkoşa Yakın Doğu Hastanesi'nde yapılan cerrahi müdahaleye rağmen kurtarılamadı.
Metin Münir "bilgli" olanların çok olduğu bir coğrafyada aynı zamanda "bilge" olan nadir isimlerdendi.
Pek çok yazısı, tevazuyu hiç bir zaman kaybetmeyen, okuyup anlayan için "deniz feneri" olan, zamana direnecek bilgelik dolu metinler olarak okundu, sevildi.
Ödün vermediği bağımsız çizgisi yüzünden 2 Kasım 2012’de Milliyet’teki işine son verilen Münir, Türk basınında baskılar yüzünden yazılarını yazmadığı bir dönemde, 1 Aralık 2012'den başlayarak bir süre TürkRus.Com yazarı olma onurunu bizlere yaşatıı. 30 Haziran 2015 tarihinden 4 Temmuz 2020'ye kadar T24'te yazılarına devam eden Münir, son olarak Kıbrıs Diyalog gazetesinde köşe yazılarına devam ediyor ve sadık okurların tarafından sevgiyle, ilgiyle takip ediliyordu.
Metin Münir kimdir?
Metin Münir, 1944’te Lefkoşa’da doğdu. Liseden sonra Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde okudu ve gazeteci oldu.
Münir, öğrenimine ara verip iki sene Kıbrıs Harekâtı‘nda mücahitlik yaptı.
Turkish Daily News, BBC, London Times, Financial Times ve Sunday Times‘ın Türkiye temsilciliğini, Güneş Gazetesi‘nin bir buçuk yıl genel yayın yönetmenliğini, Yeni Yüzyıl, Yeni Binyıl, Sabah Gazetesi ve Vatan Gazetesi‘de köşe yazarlığı yaptı.
Münir, ilk işi olan Turkish Daily News’da, beş yıl çalıştı. Bundan sonra Financial Times ve Sunday Times’ın 12 yıl boyunca Türkiye temsilciliğini yaptı. Sonraki bir buçuk yıl Güneş gazetesinin genel yayın yönetmeni oldu. Yeni Yüzyıl, Sabah, Vatan ve Milliyet'te çalıştı.
2 Kasım 2012’de Milliyet’teki işine son verilen Münir, bir süre TürkRus.Com'da, ardından T24'te yazılarına devam etti. Hayata göz yumduğu gün son yazısı da Kıbrıs Diyalog gazetesinde
yayınlandı.
Basılmış iki kitabı; Sabah Olayı, (İstanbul, Altın Kitaplar Yayınevi, 1993) ve Ölümden Sonraki Hayatım, (İstanbul, Doğan Kitap, 2004) var.
Münir, iki evliliğinden 4 çocuk babasıydı.
Sitemizi onurlandırmıştı
Metin Münir: "Öyle görünmesek de hürüz..."
Milliyet ile yolları ayrıldıktan sonra, 2012'de TürkRus.Com'da yazmaya karar veren Metin Münir, 29 Kasım 2012'de editörümüz Suat Taşpınar'ın sorularını yanıtlamışı:
Milliyet defteri kapandıktan sonra günleriniz nasıl geçiyor? Bir "hayat muhasebesi" daha yaptınız mı? "Evet" ise sonuç ne çıktı? Yoksa bu dönemde "Metin Münire" yanınızı mı geliştirdiniz?
Açık konuşmak gerekirse, Milliyet'ten atıldıktan sonra ilk birkaç gün hiç iyi değildim. İnsanın, değer vermediği kişiler tarafında olsa bile, istenmemesi, ve ahım şahım olmasa bile, altı yıl çalıştığı yerden bir yerden kovulması hoş bir şey değil. Bu kovulmanın ülkenin gittikçe daha boğucu hale gelen havası ile bağlantılı olması depresyonumu daha da artırdı.
Ama bu duygu uzun sürmedi. Şimdi çok rahatım. Sonunda ne oldu? Özgürlüğüme kavuştum. Hayatımı idame ettirmek ve çocuklarımın eğitim parasını ödemek için Milliyet'ten aldığım maaşa ihtiyacım yok. Bu nedenle rahatım. Olmam için ille de köşe yazarı olmam gerek değil.
Araştırmadan ve uzun uzun düşünmeden yazamadığım için köşe yazıları çok zamanımı alıyordu. Haftada dört gün yazıyordum ama bu benim için günde 24 saat haftada yedi günlük bir işti. Üzerimden büyük bir ağırlık kalktı. Şimdi zaman sadece bana ait, her ne kadar bu zamanla ne yapacağıma tam karar vermemişsem de.
İstesem, yarın başka bir gazetede yazmaya başlayabilirim. Ama bir süre dinlenmek istiyorum. Kırk beş senedir aralıksız çalışıyorum. Bir arayı hak ettiğime ikna etmeye çalışıyorum kendi kendimi.
Hayat muhasebesi yaptım mı? Hayır bu konunun hayatımla ilgisi yok, mesleğimle ilgisi var. O konuda da uzun uzun düşünmeye gerek yok. Türkiye hiçbir zaman doğru dürüst gazetecilik yapılacak kadar özgür değildi - bugün hiç değil. Yarın, AKP için işler sarpa sardıkça, ki sarmaya başladı bile, daha da kötü olacak. Bu kadar basit.
Metin Münire yanım daha da gelişti mi? Birazcık. Şimdi yemek yapmaya ayıracak daha çok vaktim var. Dün enginarlı mercimek çorbası yaptım, mesela. Yaparken, ilk defa, bu işi biraz öğrendiğimi fark ettim.
Kieslowski yıllar önce film çekmeyi bıraktığını açıkladığında, bir Fransız gazeteci "Neden?" diyor sorduğunda, "Çünkü hayatın kendisi sinemadan daha büyük" demişti.
Size zaman zaman "Hafif olması gereken yüreğim ağır" dedirten anlarda hiç yazmayı bırakmayı düşündünüz mü?
Yazmayı bırakmayı düşünmüyorum. Yaz tatilinde bir kitap yazmaya başlamıştım. Köşe yazılarına yeniden başlayınca bırakmak zorunda kaldım. Atıldığımın ertesi günü kitaba geri döndüm. Devam edeceğim ve günlük yaşamımı bunun etrafında kuracağım, diye düşündüm ama galiba kitaba da ara vereceğim. Bir süre başımın içini boşaltmaya ihtiyacım var. İlle bir şey yapmak şart mı? Hiçbir şey yapmamak da bir şey yapmaktır.
"Bilgi arttıkça acı da artar" demiştiniz bir keresinde... Ne yapacağız o halde? Buna "eşyanın tabiatı" diye katlanacak mıyız? Yoksa Tarkovski'nin "Derine indikçe görüntü bulanıklaşır" dediği gibi, ilgi alanlarımızda "derin", bizi kuşatan diğer bilgi bombardımanında "sığ" mı olmak işin doğrusu?
Hayat, öyle görünmese de, rehbersiz yapılan bir yolculuktur. Ve gene öyle görünmese de, hürüz. Yapılabilecek bir çok seçim, yaşanabilecek bir çok hayat var. Seçim yapmıyor olmak, seçenek olmadığı anlamına gelmez. Boyun eğmek de mümkündür, dik başlı olmak da. Hayatı sessizce katlanılan bir ıstırap halinde yaşamak zorunda değiliz.
Bilgi arttıkça acı artar da, bilgisizlik arttıkça azalır mı? Azalmadığını tahmin ediyorum. Bilgi olsun olmasın acı hayatın bir parçasıdır. İnsanı mutluluk değil acı olgunlaştırır.
Bence Tarkovski haklı değildi. Derine indikçe görüntü berraklaşır. İnsan bir hiç olduğunu anlar. En tehlikeli insanlar hiç olduklarını bilmeyenlerdir. Derine inmenin amacı bu berraklığı elde etmektir. Ama belki Tarkovski'nin indiği veya bahsettiği derin benimkinden farklı idi. Belki herkesin derini diğerinden farklı.
Yine sizden bir alıntı: "Hayat kitabı olmayan bir dersin sınav soruları gibidir. Ne kadar kafa yorarsan yor, cevapları bulamazsın. Zil çaldığında, boş bir kâğıt verip çıkacaksın". O zaman ne yapacağız? "Kafa yormadan" doğal akışa mı bırakacağız kendimiz?
Şunu kastetmiştim: İnsanın kendine sorduğu bazı temel soruların cevabı yoktur ve hiçbir zaman olmayacak. Kainat neden var? Ben niye varım? Hiç olmayabilirdim ama varım. Neden? Hayatın amacı ne? Bunlar cevapsız sorulardır.
İnsan, belki, kainatın sırrını çözecek ve nasıl meydana geldiğini öğrenecek. Ama Steven Hawking'in söylediği gibi, neden meydana geldiğini hiçbir zaman öğrenemeyecek.
Çünkü hiçbir zaman Tanrı'nın aklına ulaşıp içinden geçenleri okuyamayacak.
Ama, bunlar, insanın kafa yormaması, kendini akıntıya bırakması gerektiği anlamına gelmez. Bazı soruların cevabını bilmemek hayatı anlamsız yapmaz. Dünya insan istediğini yapabilsin diye orada duruyor.
"İnsan aklının kazığından başka hiçbir yere bağlı değildir" demiştiniz. Son tahlilde, akılla yüreğin bitmeyen kavgasında akıldan yana mı taraf tutuyorsunuz?
Akılla yürek kavga değil koalisyon halindedir. İkisi birdir, aslında.
"İyi bir yazı birbirine ters iki unsurdan meydana gelir. Yazılanlardan ve silinenlerden" diye yazdınız. Siz nasıl yazı yazarsınız? Ne kadar zamanınız alır? Yazı yazarken vazgeçmediğiniz ritüelleriniz var mı? Yazdıklarınız mı daha çok olur, sildikleriniz mi?
Çok zor, çok uzun düşünerek, çok vakit harcayarak yazı yazarım. Her yazı tırmanılacak yeni bir dağdır. 'Pazar Yazıları'nın bazıları haftalarca düşünmenin ve yazıp silmenin ürünüdür.
Aynı anda dört beş veya altı yedi yazı yazarım. Önce bir fikir veya tespit veya anı veya konuşma gelir aklıma ve onu yazarım. Sonra ona ekler yaparım, geliştiririm.
Eğer bir okur beni okumak için beş veya on dakikasını harcıyorsa, harcadığım zamana değmiş desin, istiyorum. Daha önce duymadığı bir şey duysun, bilmediği bir şey öğrensin, aklına gelmemiş açıların da var olduğunu fark etsin. Onu düşündürecek bir şeyler olsun. Karanlık olduğunu sandığı bir yerde ışık olduğunu anlasın. Gülümsesin.
Yazarla okur arasında bir alışveriş var - bu alışverişten her zaman okur karlı çıksın istiyorum. Kazıklanmasın.
Bunun olması için bilgi ve berrak düşünce şarttır. Ve kısa her zaman uzundan iyidir, eğer köşe yazısı yazıyorsanız. İyi bir yazıda fazladan bir tek kelime bulunmamalı - bu nedenle her zaman sildiklerim yazdıklarımdan fazladır.
Hemen hemen her gün öğleden sonra uyurum. Yazımı bitirememişsem, uyuyamam. Bu nedenle yazı muhakkak uyku saatinden önce hazır olmalıdır.
TürkRus.Com'da yazmaya başlayacak olmanız bizim için büyük bir onur, mutluluk. Okurlarımız, dostlarımız "Nasıl başlardınız?" diye sorduklarında nasıl yanıt verelim?
Şu şekilde: Ona "Yazar mısın?" diye sorduk. "Evet, yazarım," diye cevap verdi. "İşe başladık."
Yazmayı kabul etmeden önce sitemizi inceleme fırsatınız oldu mu? "Eski" bir genel yayın yönetmeni, "eskimeyen" bir gazeteci yazar olarak bizi nasıl buldunuz?
Rusya ile ilgili bir konuda araştırma yaparken rastladım siteye. Yabancı bir ülkede, bu kadar çok ilan alan, bu kadar kapsamlı Türkçe bir sitenin var olmasını çok ilginç buldum. Hoşuma gitti. Umarım çok büyür ve çok daha iyi olur ve bunda, minik bile olsa, benim de katkım bulunur.
(Turkrus.com)
O tarihte Metin Münir'in TürkRus.Com ailesine katılmasını t24 şu haberle duyurmuştu:
Milliyet gazetesinden ayrılan usta kalem Metin Münir, kısa bir molanın ardından yazılarına devam edeceği yeni adresi açıkladı. Münir, yedi yıldır Moskova’dan yayın yapan www.TurkRus.com haber sitesiyle anlaştı.
Metin Münir, büyük beğeni toplayan “pazar yazıları”nı 1 Aralık’tan başlayarak artık her hafta sonu TurkRus.com için kaleme alacak.
Usta yazar, bu kararını okurlarına yolladığı özel bir e-mail mesajı ile duyurdu. Mesaj şöyle:
"Ozanköy’den "Pazar yazı"ları 1 Aralık Cumartesi gününden başlayarak, bir süre, her Cumartesi www.turkrus.com'da yayınlanacak.
Diğer gelişmeleri pazaryazilari.blogspot.com'dan izleyebilir, arşivimdeki yazıları ve 'Ölümden Sonraki Hayatım' adlı kitabını buradan okuyabilirsiniz.
E-mail adresim: metinmunir@gmail.com”
TurkRus.com’dan yapılan açıklamada da "Öncelikle okurları olarak, Metin Münir’in yıllardır alışkanlık yapan, her biri unutulmazlar arasına giren ‘Pazar yazıları’ndan yoksun kalmayacağımız için mutluyuz. Yazılarını 1 Aralık’tan başlayarak sitemizde yazmayı kabul etmesi de bizim için büyük onur" denildi.
Site "Metin Münir artık sadece TürkRus.Com’da yazacak" başlığıyla duyurduğu haberde, yazarın şu sözlerini slogan olarak kullandı:
"Eğer kuşlar tamamen kaybolursa geride bıraktıkları sessizlik dayanılmaz olacak."
Metin Münir kimdir?
1944 yılında, İngiliz vatandaşı olarak Kıbrıs'ta doğdu. Babası "Kıbrıs vatandaşıyım" diye diretince, hiç İngiliz pasaportu alamadı. İngiliz Lisesi'ni bitirdikten sonra Ankara'da Siyasal Bilgiler Fakültesi'nde okudu. Kıbrıs olayları sırasında, üçüncü sınıftayken okulu bıraktı. Kıbrıs'a gitti, mücahitlik yaptı. İki yıl sonra okula geri döndü, mezun oldu.
Kendi deyişiyle "tesadüfen" gazeteci oldu. İlk işi Turkish Daily News'daydı, beş yıl çalıştı. BBC, London Times, Financial Times ve Sunday Times'ın Türkiye temsilciliğini yaptı. Güneş gazetesinin genel yayın yönetmeni oldu. Yeni Yüzyıl, Sabah ve Vatan'da çalıştı. Son olarak haftanın beş günü Milliyet'te yazıyordu. Basılmış iki kitabı var.
www.TurkRus.com sitesi Moskova’dan yedi yıldır yayın yapıyor. Sitenin editörü, 1996’dan beri Rusya’da Yeni Yüzyıl’dan NTV ve Radikal’e kadar farklı yayın organlarının muhabirliğini yürüten Suat Taşpınar."
METİN MÜNİR'İN TürkRus.Com'da yayınlanan yazılarını okumak için
TIKLAYIN
Kıbrıs Diyaog'da yayınlanan son yazıları için
TIKLAYIN
23.9.2023
Реклама