“Avrupa’nın ‘kapıdaki barbarlar’ saydığı..."
![]()
“Avrupa’nın ‘kapıdaki barbarlar’ saydığı Rusya ve Türkiye buluşabilir...” Kremlin’e yakınlığı ile bilinen, son dönemin en popüler analistlerinden, Russia in Global Affairs dergisinin Yayın Yönetmeni Fyodor Lukyanov, Rusya ile Türkiye arasındaki olası istikameti bu sözlerle değerlendirdi.
Lukyanov, “Türkiye’deki başarısız askeri darbe Rusya için ne anlama geliyor?” sorusunu sorduğu son makalesinde, Rusya ile ABD’nin Suriye’de ortak çözüm için öne çıktığı bu dönemde, Erdoğan’ın mevcut şartların zorlamasıyla “gölgeye çekileceği” yorumunu yaptı.
2013’de Erdoğan’ın Putin’e “kendilerini Şanghay İşbirliği Örgütü’ne almaları” çağrısında bulunarak sürpriz yaptığını, ancak bu konuda henüz daha ciddi adımlar atmadığını hatırlatan Lukyanov, bugün dış politikadaki başarısız adımlar sonrası yeniden yüzünü Avrasya’ya ve Batı’dan Doğu’ya dönen Türk liderin Rusya ile yakın ilişki peşinde olduğunu belirtti.
Lukyanov’a göre, darbe teşebbüsü sonrası ortaya çıkan durum Rusya’nın lehine ve Batılı başkentlerde müttefik bulması zor olan Erdoğan için adres Moskova.
Rus analist, şimdi Moskova-Ankara hattında enerji işbirliğine geri dönüleceğini, Akkuyu nükleer santrali için sorun olmasa da, AB’nin ilişkileri bozuk olan Türkiye üzerinden Türk Akımı boru hattıyla gaz alımı projesine mesafeli olacağını savundu.
Lukyanov iki ülke yakınlaşmasını anlatırken özetle şu görüşü savundu:
“Açık ayrılık noktaları ve hatta düşmanlıkları olmasına rağmen Türkiye ve Rusya’yı bir şey birleştiriyor: Tarihi, kültürel ve coğrafi olarak birbirleriyle ilişkili olan iki devlet olmaları ve Avrupa tarafından asla tam olarak kabul edilmeyen ülkeler olmaları.
Soğuk Savaş’ın ardından iki ülke de Avrupa’nın entegrasyonunu hedefleyen Büyük Avrupa projesinin dışında kaldı. Çelişkili olan, hem Putin’in hem de Erdoğan’ın iktidarlarının ilk yıllarında bu projeye dahil olmak için büyük çaba göstermiş olmaları.
Şu anda üç süreç aynı anda ilerliyor: Rusya ve Türkiye kendilerini Avrupa odaklı konumlandırmayı reddettiler. Entegrasyon projesine birkaç yapısal kriz darbe vurdu. Soğuk Savaş sonrası ‘ortak ev Avrupa’ fikri güncelliğini kaybederek Avrupa politikaları 19. Yüzyılın çok kutuplu Avrupa düşüncesine döndü.
Çok kutuplu Avrupa, ülkeler arasındaki rekabetin normal durum olduğu, küçük ülkelerin herkes için baş ağrısı görüldüğü, ‘kapıdaki barbarlar’ olarak kabul edilen Rusya ile Türkiye’nin Avrupa’ya aşk ve nefret duyguları beslediği bir Avrupa’ydı. Bu durum sürekli çatışmalar ve savaşlar doğurdu.
Elbette tarih asla tam olarak aynı şekilde kendini tekrar etmez. Ve bugünkü durum en az bir yönüyle farklı: Avrupa artık dünyanın merkezi değil. Eskiden Avrupa hapşırsa dünya nezle olurdu. Şu anda insanlığın dörtte üçü en basit deyimle abartılı hırsları ve bunları hayata geçirme imkanları azalan bu tuhaf insanlarla ilgilenmiyor bile.”
Реклама