Bu fil bu dükkânda daha fazla dolaşırsa....
![]()
Bu, ıngilizceyi Amerikalılar kadar güzel konuşan, ABD’nin rahleyi tedrisatından geçen heyecanlı genç adam, züccaciyecide dolaşan fil gibi.
Zaten cüsse olarak müsait. Daha vahimi, kafa olarak da müsait.
Elbette memleketini kalkındırmak, onuruyla-gururuyla ayağa kaldırmak için yaptıklarına söyleyecek sözüm yok. Ülkesinin toprak bütünlüğü için yırtınmasına da saygı duyuyorum.
Üstelik birçok Gürcü arkadaşım, onun döneminde ülkede rüşvetin, yolsuzluğun belinin kırıldığını, ekonominin geliştiğini anlatıyor. Yani içeride başarılıymış. Helal olsun.
Ama Saakaşvili’ye, birisi şunu anlatmalı:
şu gayya kuyusu dünyada ‘üslup’ denen bir kavram var.
ışin vahim yanı, sözünü dinlediği tek kişi, baba şefkatiyle sarıldığı W. Bush. O da üslup denince daha beter. Yerine Mc Cain gelirse, o bin beter! Yani Saakaşvili, kargayı kılavuz yaptıkça beladan kurtulamayacak. Adabı muaşeret öğrenemeyecek. Üslubun önemini anlayamayacak. Ki, buna en çok ihtiyaç duyulan yerde, Kafkasya gibi bir dinamit kutusunun üstünde oturmasına rağmen.
şimdi elinizi vicdanınıza koyun ve düşünün:
Perşembe akşamı bizzat kendisi TV’ye çıkıyor ve diyor ki: “Ey Güney Osetya halkı! Size yalvarıyorum. Sorunu silahlar halletmez. Oturup konuşalım. Ben ateşkes ilan ediyorum. Eskiden Rusya’nın dahil olacağı görüşmelere karşıydım, şimdi ona da evet diyorum, size en yüksek özerkliği verelim ve Moskova’yı da garantör yapalım. Yeter ki savaş olmasın.”
Bu lafı ettikten sadece birkaç saat sonra, Gürcü tanklarına saldırı emri veriyor. Ve savaşın fitilini kendi elleriyle ateşliyor.
Olacak iş mi?
Sadede gelelim:
Ortada çok ciddi sorunlar var. Sadece Güney Osetya’yı değil, tüm Kafkasya’yı jeopolitik açıdan sarsacak hesaplar-kitaplar var.
‘Büyük Oyun’ bu coğrafyada bitmedi, bitmez de. Hiç kimse masum değil. Rusya da değil. Ama ABD hiç değil. Kime sorsanız haklı. Yıllardır oynanan maskeli balolar malum. Birisi bağımsızlığını, toprak bütünlüğünü sağlamak, NATO’ya kapı açmak istiyor. Kendince haklı. Öbürü kapısına dayanan NATO’nun yarattığı tehdide direniyor. Uzaktaki amcalar, ateşi tutturacak maşa arıyor, enerji merkezlerine yeni bekçiler yaratmaya çalışıyor. Herkes kendi çıkarının peşinde.
Kafkasya yüzyıllardır olduğu gibi, fillerin üzerinde tepindiği bir çimenlik. Burada bir sır yok. Herşey herkese malum. Ama oyunun kuralı var. Karıncaları, belini incitmeden sevip okşayacak hassasiyet lazım.
‘Üslup’ lazım.
Yani Saakaşvili’de olmayan şeyler lazım.
Saakaşvili ‘ABD gelsin Rusya’ya karşı bizimle savaşsın’ demeye vardırıyor. Ateşin üstüne benzin dökmeye hazır. şimdi attığı adım, kendi ayağına kurşun sıkmak, Güney Osetya’nın geniş özerklikle bile olsa artık Gürcistan’a dönüşü ihtimalini neredeyse sıfırlamak anlamına geliyor.
Tanklarınızla bombaladığınız insanlara ‘Gel tek devlet olalım’ nasıl diyeceksiniz?
O yüzden Saakaşvili bu oyunun dışına çıkmalı.
Bunu da Gürcü halkı yapmalı.
Ama bu gelişmelere bakıp, ‘Rusya durumdan memnun, Güney Osetya’ya yerleşti, çok kafası atarsa Tiflis’e kadar girer’ demeyin.
Kafkasya karışırsa, Rusya da kaybeder. Çeçenistan’ın yarasını yeni sarmaya çalışan, ınguşetya’da patlayan silahlarla gerilen federatif bir Rusya, hele de 2014 Soçi Olimpiyatları şu an çatışmaların olduğu yerlere birkaç saatlik mesafedeyken, savaşa meyledemez.
Bölgede bu yangın bir an önce sönmezse nereye nasıl sıçrayacağı bilinmez. Daha güneyde ellerinde silahlarla bekleyen Azeriler ve Ermeniler dahil.
Kafkasya, yüzlerce halkın yaşadığı bir ev; evde yangın çıkarsa kimin yanacağı belli olmaz.
Bu arada Ankara’ya da bir ufak not:
Tiflis-Moskova kavgası en çok bizi sarsar. Komşularla dostluk güzel, ama NATO zoruyla askeri işbirliği denince durup düşünmek lazım. Rusya en büyük ticari ortağımız. Yarın, ölçüsüz adımların kimi nasıl vuracağı belli olmaz. Bazı şeylerin tadını çıkarmakla suyunu çıkarmak arasındaki çizgi çok ince...
10.8.2008
Реклама