Sınır tanımıyan ikiyüzlülük...
![]()
Haber satır aralarında kayboldu gitti. 19 şubat'ta Sınır Tanımayan Gazeteciler örgütü, başkan adayı Dmitri Medvedev'e bir mektup yolladı. Medvedev'den, "Rusya'da daha geniş basın özgürlüğü yaratılması için somut adımlar atmasını" istedi. Devamında, somut olarak hangi yasaların değişmesi, hangi soruşturmaların acilen tamamlanması gerektiği tek tek dikte edildi. Bunları yapması istenen şahsın iki sıfatı var: Başbakan 1. Yardımcısı ve 2 Mart seçimlerinde devlet başkanı adayı. Ne ilk ne de ikinci sıfatı, meslektaşlarımızın iyiniyetli taleplerini yerine getirecek yasal iktidarı Medvedev'e şimdilik vermiyor.
Peki bu mevzunun yamuk tarafı nedir? Sınır Tanımayan Gazeteciler örgütü, ya da orijinal adıyla "Reporters sans FrontiËres" Paris merkezli, dünyaca saygın bir örgüt. Putin'i 'basın özgürlüğünün en büyük düşmanı, Rusya'yı 169 ülke içinde 144'üncü sıradaki vahim ülke' olarak gösteren 2007 raporunun mürekkebi kurumadı. ışte bu örgüt, daha Rus halkı sandık başına gidip başkanını seçmeden, durumdan vazife çıkarmış ve Medvedev'i şimdiden başkan belleyip ona başvurmuş.
Bekliyorum ki birileri çıksın, "Yahu kardeşim, bu ne perhiz bu ne lahana turşusu. Siz hem demokrasi, hak, hukuk, özgür seçim havariliği yapın, hem de sandık halkın önüne konulmadan 'Nasılsa o kazanacak' diye Medvedev'i başkan ilan edin... Malumu ilam için usulen de olsa 3 Mart bekleniyor, siz kalkıp 'Bu nasıl seçim? Böyle haksızlık olur mu? Bu şartlarda adil seçim yapılır mı? Seçim kampanyasında medyanın gördüğü devlet baskısına ne demeli?' diye eleştireceğinize, Medvedev'i şimdiden başkan ilan ediyorsunuz" desin. Ya da aynı mektubun, usulen de olsa diğer başkan adaylarına da gönderildiği açıklansın... Ama heyhat... Batı cephesinde yeni bir şey yok. Yine nalıncı keseri var, yine maskeli balo var... Kremlin muhalifi Komersant gazetesi bile, "Putin'i basın özgürlüğünün baş düşmanı ilan eden örgüt, daha seçilmeden halef Bay Medvedev'e sanki başkanmış gibi başvuruyor" diyor...
Adına 'Batı' denilen aleme Rusya'dan şaşı bakanların oranı gittikçe artıyor. Anketlere bakılırsa, "Rusya'nın istikbali Batı'da değil Doğu'da, Avrasya'da" diyenler çoğalıyor. Sebep samimiyet sınavının olduğu her yerde karşı tarafın çuvallaması mı acep? Ele verir talkını, kendi yutar salkımı sözünün sık sık hatırlanması mı? Rusya rüşvet alanlar liginde başlarda iken, en fazla rüşvet verenlerin Batılı şirketler, işadamları olması mı? Çıkarların konuştuğu yerde en kanlı diktatörlere göz yumulup, orta karar rejimlerden çatır çatır demokrasi hesabı sorulması mı? "Kimin güzel, kimin ünlü, neyin moda, neyin zevk olduğuna ben karar veririm, sen takip edersin" dayatmasıyla yaşayan bir sistemin sıvalarının dökülmeye başlaması ve "Kral çıplak" nidalarının yükselmesi mi? Palazlanan Rusya'nın burnunun dibine yine füzelerin dayanması mı? Kanaatlerin tıpkı iman gibi çimentolaşması mı? Sahi kim haklı, kim haksız? Yumurta mı tavuktan çıktı, tavuk mu yumurtadan?
Aynaya bakmak cüretkar bir iş. Orada gözbebeğine, bakışlarını kaçırmadan uzun uzun bakmak herkesin harcı değil. Çünkü "Söyle bana! Var mı benden daha demokratı, daha akıllısı, daha dürüstü?" diye sorulduğunda "Evet!" diye bağıran özel ayna varsa da bizim haberimiz yok. Aslında aynalar susuyor, gözbebekleri konuşuyor. Ne duyacağımızı bildiğimiz ve bundan korktuğumuz için aynalara küs yaşıyoruz belki de... Çünkü bir kırıntı kadar bile olsa, her gözbebeğinde vicdan oturuyor.
24.2.2008
Реклама