Bu ip bu yükü çekmez; kopar!
TürkRus.Com’un görüşü: Türkiye-Rusya hattında, son Moskova zirvesinde sahnede verilen “normalleşme ve işbirliği” mesajlarına rağmen, sahne arkasında “pamuk ipliğine bağlı” görüntüsü veren ilişkiler son günlerde yeniden geriliyor.
Rusya’nın domates başta olmak üzere Türkiye için meblağı önemsenen tarım ürünlerinde yasağı kaldırmaya yanaşmamasına, buğdayda yüzde 130’luk gümrük vergisi ile “fiili yaptırım” gündeme geldi.
İki ülkenin bakanlarından gelen karşılıklı eleştiri ve dozajı gittikçe sertleşen açıklamalar, sıkıntıyı arttırıyor.
Öte yandan Suriye’de kriz sonrası sergilenen “ortak tavır” görüntüsü de son günlerde yerini “kutuplaşmaya” bıraktı.
Türkiye ve Rusya, birbirine pek çok açıdan ihtiyacı olan iki büyük ülke. “Husumet”, zaten artık akla bir getirmek istemeyeceğimiz bir ilişki türü. “Rekabet" de bir yere kadar. Odağın yeniden “işbirliği” olması şart.
Ancak son gelişmeler, bu hedefe yaklaşma yerine uzaklaşma endişesini körüklüyor.
Ankara, “özür” dilenip “normalleşme” sinyalleri verildikten sonra, özellikle enerji konularında kendisinin üstüne düşeni fazlasıyla yaptığını düşünüyor. Moskova’dan daha bariz adımlar beklendi. Çalışma yasaklarının kaldırılmasından tarım ürünleri ambargosuna kadar talepler sıralandı. Türkiye’deki hava, “Rusya’nın kepçeyle alıp kaşığın ucuyla verdiği” ve bunun sağlıklı bir işbirliğini zorlaştırdığı yolunda.
Moskova ise başından itibaren “kademeli normalleşme” dedi, yerli sanayiyi koruma gerekçesini öne sürdü ve Ankara'nın talepleri karşısında hızlı adımlar atmak için bir “mecburiyet” hissetmediği görüntüsü veriyor.
Alttan alta tırmanan hoşnutsuzluk, son tarım yasakları ile suyun yüzüne çıkmaya başlıyor.
Oysa iki başkentin de, Batı ile ilişkilerinin dibe vurduğu bir dönemde birbirlerine daha fazla ihtiyacı var.
Eğer vahim “uçak kazası” sonrası dilenen “özür” gerçekten kabul edildiyse, gereğini yapmak için adımların atılmasında fazla gecikilmemeli.
“Karşılıklı fayda” paydasında yeniden buluşamazsak, kapandığını düşündüğümüz, umduğumuz makas yeniden açılmaya başlar.
Bu da kaçınılmaz olarak bizi yakınlaştırmaktan çok uzaklaştırır.
Pamuk ipliğine bağlı gibi duran ilişkilerde "restler" değil, “jestler” tek ilaç olabilir. Yoksa bu ip bu yükü çekmez; kopar…
Gelinen noktada Rusya'nın domates yasağındaki ısrarı, Türkiye'nin de buğday yaptırımı ile “restleşme” gibi bir görüntü ortaya çıktı.
Bu iki konuda adım atılması, "geri adım" görüntüsü yüzünden şu anda zor bir ihtimal olabilir. Ama bu “zor” görünüyorsa ve kamuoyunda “geri adım” gibi algılanmasından kaygı duyuluyorsa, bir başka konuda yapılacak bir jestle, atılacak bir adımla hava yumuşayabilir.
Bunun için en uygun konu, Başkan Putin’in son Moskova zirvesinde sözünü verdiği “Türk vatandaşlarının ve şirketlerinin çalışma yasağının” bir an önce kaldırılması olabilir.
Böyle bir jest hem ortamı yumuşatacak, hem de şu an "güncel sorunlar” olarak duran diğer konularda “yumuşak geçişi” kolaylaştıracaktır.
Dileriz Moskova bu adımı atar. Dileriz “restlerle” değil “jestlerle” yol alırız.
İki ülkenin de, ilişkileri düştüğü çukurdan çıkarma basiretini gösterdikten sonra, “pire için yorgan yakma” hatasına düşmemesini dileriz.
Umudumuz, sağduyunun ve "işbirliği kararlılığının" hakim olmasıdır.
TürkRus.Com
24.3.2017
Реклама